Loque

TODO O QUE DEBES SABER

Resolvemos as túas dúbidas

A través das seguintes cuestións descubrirás todo o que concirne á Loque americana, unha enfermidade infecto-contagiosa moi virulenta e destrutiva. Sen dúbida, trátase dunha das doenza máis importantes da apicultura actual que, por outra banda, non supón ameaza algunha para a saúde humana, pero si resulta devastadora para o futuro do colmear.

Que é a Loque

A Loque é unha enfermidade de orixe bacteriano que afecta á cría nos seus primeiros estadios de desenrolo, provocando a morte da colmea. O axente causal desta infección é diferente se falamos de Loque europea ou Loque americana. No caso desta última, o axente causal é unha bacteria denominada Paenibacillus larvae, a cal presenta unha gran resistencia ás condicións ambientais adversas e desenvolve formas de resistencia chamadas esporas, características que a fan moi patóxena e contaxiosa.

Como podo saber se a miña colmea a ten

Nos primeiros estadios da enfermidade, a simple vista é difícil saber si temos Loque na nosa colmea, o que aprecia o apicultor é que a colmea vai perdendo forza e cada vez hai menos abellas. Conforme vai avanzando a enfermidade se desoperculamos a cría notaremos que no canto de larvas aparece unha especie de moco pegañento de cor marrón chocolate, isto é doado de comprobar se metemos un palillo na celiña da cría. Deste xeito, non nace cría sa e a colmea vaise quedando sen abellas ata que acaba por desaparecer.

Debo esperar ou non a que a colmea dea mal olor para saber que a padece

É certo que cando a enfermidade está xa moi avanzada e hai moita cría podre, pode percibirse un mal olor característico desta enfermidade. De tódolos xeitos, non debemos esperar a percibir este olor para diagnosticar a infección, xa que en moitos casos antes de que ola mal, a enfermidade está moi avanzada e pouco poderemos facer para salvar as colmeas. O mal olor é moi subxectivo para tomalo como referencia á hora de diagnosticar unha enfermidade, sempre é mellor abrir a colmea, observar a cría e, en caso de dúbida, consultar cun veterinario ou analizar as mostras de panal e abellas nun laboratorio.

Que fago se a teño

Unha vez que temos a certeza de que as nosas colmeas teñen a Loque, o primeiro que debemos facer é retirar do colmear ás colmeas mortas e sacrificar as moribundas ou case mortas, co fin de evitar a pillaxe e un contaxio masivo do noso colmear —aínda que ao tratarse dunha enfermidade tan contaxiosa é difícil evitar este contaxio—. Debemos ter en conta que todo o material empregado no colmear e incluso o traxe e as luvas poden estar infectados. Antes de volver a usalos haberá que desinfectalos correctamente.

Que tratamento é mellor para combatila

Na actualidade non existe ningún tratamento indicado para abellas que serva para tratar a Loque. O tratamento da Loque mediante antibióticos, ademáis de estar prohibido, non resulta efectivo. Recoméndase pechar a colmea e queimar todo para reducir así ao máximo a cantidade de esporas que queden no ambiente. No caso de que as abellas aínda estean estirando a cera, deberase coller un caixón novo, con panais con cera nova e estampada, e facer un trasvase das abellas. Os panais con cría e mel deben ser queimados e a colmea desinfectada. Posto que a Loque desenvólvese na cría, deste xeito lograríamos cerar o seu ciclo reprodutivo. Se a colmea está forte e ten alzas cheas de mel. este pode ser destinado sen problema ao consumo humano. Todo o resto debe ser queimado (o da cámara de cría). Poderíamos facer tamén un trasvase das abellas, primeiro a unha caixa máis pequena e despois xa a definitiva para proceder a suministrarlles alimento. Iso si, é preciso sopesar es compensa o trasvase. Convén falar sempre cos apicultores do entorno para avisalos e coordinarse para loitar contra a Loque, posto que si hai foco hai outros preto.

Medidas de hixiene e desinfección da caixa e do resto do material
Se optamos por queimar só os cadros (tanto de cría coma, segundo o caso, de mel) e conservar a caixa, táboa de vóo, entretapa, etc.; deberíamos proceder a unha desinfección. Esta deberá realizarse da seguinte maneira: en primeiro lugar introducir o material nunha solución de auga e un 10% de lixivia (9 partes de auga por 1 de lixivia) e deixar durante 30 minutos. A lixivia non é efectiva con restos de materia orgánica, polo que o material deberá sumerxerse libre de restos de cera, própole... etc. Cada certo tempo, se temos moito material deberemos renovar a auga e a lixivia. Tambén se pode somerxir en sosa ao 6%, botando auga, logo a sosa e quentando ata que case ferva. As medidas serán 1,5 kg de sosa para 25 litros. Neste caso, os arames si que habería que cambialos. A continuación, pasar o material a un recipiente coa auga para o seu aclarado. Finalmente, deixalo secar para volver a utilizalo. Se temos un soplete flamearemos de forma lenta ata que a madeira quede lixeiramente dourada.

Onde podo atopar máis información

Consulta aquí os estudos do Laboratorio de Referencia da Organización Mundial da Sanidade Animal sobre: Loque Europea Loque Americana
TENDA